Diagnostyka i leczenie interdyscyplinarne problemów zwarcia i schorzeń stawu sk-ż dla ortodontów – Poziom I

Dla kogo jest to szkolenie

Szkolenie jest przeznaczone dla lekarzy dentystów zajmujących się ortodoncją, którzy w swojej praktyce stomatologicznej zwracają szczególną uwagę na problematykę okluzji, zwarcia centralnego oraz problemów bólowych w obrębie głowy i szyi.

Cel edukacyjny

Szkolenie ma na celu pogłębienie umiejętności uczestników z zakresu okluzji w obszarze ortodoncji. Uczestnicy szkolenia pogłębią swoje kompetencje w zakresie diagnozowania problemów zwarcia centralnego oraz problemów bólowych w obrębie głowy i szyi. Celem głównym szkolenia jest przystosowanie uczestników do samodzielnego rozpoznawania, analizowania i diagnozowania przy jednoczesnym wyciąganiu właściwych wniosków diagnostycznych stanu stawu skroniowo-żuchwowego. Uczestnicy na szkoleniu dowiadują się jak poprawnie połączyć diagnostykę opartą o modele gipsowe, artykulator do stawu skroniowo-żuchwowego i diagnostykę cyfrową.

Po szkoleniu Uczestnik posiada wiedzę dotyczącą:

• Rozróżnienia sytuacji, w których do przywrócenia prawidłowych relacji okluzyjnych potrzebna jest współpraca interdyscyplinarna.
• 6 sytuacji klinicznych najczęściej spotykanych do rozróżnienia, kiedy leczenie ortodontyczne jest głównym leczeniem zastosowanym dla pacjenta.
• Najczęściej spotykanych przyczyn braku stabilizacji ortopedycznej (patologiczna ruchomość zębów, nieprawidłowa biomechanika ssż, zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze w ssż, przykurcze patologiczne mięśni pozycjonujących ssż, parafunkcje – bruksizm).
• Przyczyn braku stabilizacji ortopedycznej na poziomie stawu skroniowo-żuchwowego i zębów, wzajemnych zależności, metodyki badania.
• Błędów jatrogennych prowadzących do utraty stabilizacji ortopedycznej – na przykładzie wcześniej przeprowadzonego leczenia protetycznego, ortodontycznego.
• Rodzajów błędów popełnianych podczas rejestracji zwarcia i płaszczyzny okluzyjno-estetycznej.
• Wymiarów pionowych zwarcia – co daje, jak pomaga, kiedy zmieniać a kiedy zostawić.
• Wax-up, szyn stabilizacyjnych, mock-up jako wstęp do przywrócenia stabilizacji ortopedycznej na poziomie ssż i zębów oraz prawidłowego modelu zwarcia.

Po szkoleniu Uczestnik posiada umiejętności:

• Rozróżnia sytuacje w których jest konieczna współpraca pomiędzy ortodontą a stomatologiem odtwórczym.
• Analizuje zwarcie u pacjentów z powikłaniami ze strony narządu żucia (mięśnie, stawy , OUN), na co zwrócić uwagę i jak.
• Rozpoznaje brak stabilizacji ortopedycznej na poziomie zębów i ssż;
• Przywraca stabilizacje ortopedyczną na poziomie zębów przez wykonanie korekty zwarcia, szyny stabilizacyjnej, zastosowania ćwiczeń mięśniowych czy odpowiedniej fizjoterapii i farmakoterapii.
• Ustala odpowiedni wymiar pionowy zwarcia.

Po szkoleniu Uczestnik ma kompetencje:

• Samokształcenia się, rozumie znaczenie interdyscyplinarnego podejścia do leczenia ortodontycznego połączonego z problemami okluzji oraz potrafi prawidłowo identyfikować i rozstrzygać dylematy związane z wykonywaniem zawodu.
• Empatycznego podejścia do każdego typu pacjentów oraz rozpoznawania typów osobowości i reagowania w odpowiedni do tego sposób.
• Analizy różnych typów przypadków stomatologicznych i wyciągania wniosków diagnostycznych na podstawie badań klinicznych.

Ramowy program usługi:

1. Wprowadzenie do diagnostyki i leczenia
2. 6 kluczowych pytań przy współpracy ortodonta-stomatolog odtwórczy-periodontolog.
3. Okluzja w ujęciu czynnościowym w ortodoncji jak ją połączyć z wymaganiami estetycznymi pacjenta ortodontycznego. Analiza estetyczno-czynnościowa z udziałem pacjenta w oparciu o kartę badania interdyscyplinarnego Estetyka-Funkcja-Struktura-Biologia. 4 testy przesiewowe do oceny okluzji czynnościowej.
4. Łuk twarzowy i artykulator – niezbędne narzędzia do rejestracji i planowania relacji estetyczno- czynnościowych Omówienie systemu Panadent i analizatora zebowo-twarzowego Koisa. Rola laboratorium w przygotowaniu modeli diagnostycznych. Cechy okluzji czynnościowej u pacjenta ortodontycznego ze szczególnym uwzględnieniem IP, CR, CPI,
5. Samodzielna rejestracja łukiem twarzowym i montaż modeli w artykulatorze przez uczestników kursu. Praktyczne sposoby znajdowania relacji centralnej u pacjenta ortodontycznego, co CR i CPI zmienia w diagnostyce i leczeniu ortodontycznym. Samodzielne znajdowanie relacji centralnej i pierwszych kontaktów zwarciowych (centralnej okluzji).
6. Pokaz kliniczny i laboratoryjny wykonawstwa, oddania i korekty szyny stabilizującej.
7. Korekta zwarcia na zamontowanych modelach diagnostycznych, na co warto zwrócić uwagę, błędy przy planowaniu odpowiedniego wymiaru
8. Korekta zwarcia klasyczna i elektroniczna (T-Scan III) przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego i po zakończonym leczeniu ortodontycznym i p/wsk. Pokaz praktyczny z udziałem pacjenta.
9. Praktyczne pokazy: pracy z deprogramatorami, kiedy i jakie stosować, wykonawstwa indywidualnego stolika
10. Rejestracja i odtwarzanie indywidualnych wzorców żucia pacjenta na przykładzie indywidualnego stolika Pokaz praktyczny i rejestracja.
11. Omówienie i pokaz praktyczny działania urządzenia Bruxoff do poszerzonej diagnostyki
12. Omówienie deprogramatorów i ich rola w przywracaniu prawidłowej okluzji czynnościowej : Lucia Jig, Leaf Gauge, Deprogramator Koisa, Szyna Demonstracja i pokaz praktyczny z udziałem pacjenta.
13. Przykłady diagnozowania i leczenia interdyscyplinarnego pacjentów z problemami okluzji czynnościowej i wadami ortodontycznymi.